Opieka zdrowotna
Jeżeli jesteś obywatelem jednego z państw członkowskich UE i nagle zachorujesz lub ulegniesz wypadkowi w trakcie pobytu w jednym z krajów UE, w Islandii, Liechtensteinie, Norwegii lub Szwajcarii, możesz uzyskać pomoc lekarską bezpłatnie lub po obniżonych kosztach. Na razie system ten obejmuje tylko publiczną opiekę zdrowotną, a każde państwo posiada własne przepisy w zakresie publicznej służby zdrowia. W niektórych krajach leczenie jest bezpłatne, w innych chory musi ponieść część kosztów, a w jeszcze innych trzeba uiścić pełną opłatę, a potem ubiegać się o jej zwrot. Dlatego należy zachować wszystkie rachunki, recepty i pokwitowania.
Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego ułatwia procedury, ogranicza formalności i przyspiesza zwrot poniesionych kosztów leczenia. Kartę można uzyskać w miejscowym urzędzie ubezpieczeń społecznych lub w funduszu zdrowia. Część państw zdecydowała się na umieszczenie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego na odwrocie krajowej karty ubezpieczeń, w innych wydaje się oddzielny dokument.
Ubezpieczenie podróżne
Zaleca się wykupienie ubezpieczenia podróżnego, ponieważ tylko niektóre państwa UE pokrywają całość kosztów leczenia. Choroba lub wypadek za granicą może łączyć się z dodatkowymi kosztami podróży, zakwaterowania i powrotu do kraju, od których należy się ubezpieczyć.
Leki
Jeżeli zażywasz leki wydawane na receptę i zabierasz je w podróż, weź ze sobą również receptę. Nie zabieraj ich więcej niż potrzebujesz na własny użytek w czasie podróży, ponieważ duże ilości lekarstw mogą wzbudzać podejrzenia.
Szczepienia
Ogólnie przy podróżowaniu po UE nie wymaga się szczepień. Istnieją jednak pewne wymagania lub zalecenia związane z podróżami do niektórych terytoriów zamorskich Unii Europejskiej. Zanim wyjedziesz zasięgnij informacji u lekarza lub zajrzyj na stronę Światowej Organizacji Zdrowia
Kąpieliska
Na terenie UE obowiązują surowe normy dotyczące jakości wody w kąpieliskach. Użyteczne informacje o jakości wód przybrzeżnych i śródlądowych zawiera doroczne sprawozdanie Komisji Europejskiej na ten temat.
Informacje o stanie wody w kąpieliskach w krajach UE można znaleźć na interaktywnej mapie .
Niebieska flaga na plaży czy na przystani oznacza, że dane kąpielisko spełnia szczegółowe normy jakości wody, bezpieczeństwa, usług i ochrony środowiska i informacji. W roku 2008 niebieską flagę otrzymało ponad 2 850 plaży i przystani w Europie. Ten dobrowolny program certyfikacji prowadzony jest przez FEE – fundację na rzecz edukacji ekologicznej w Europie.
Więcej informacji o krajach uczestniczących w programie oraz kąpieliskach posiadających niebieską flagę
Kosmetyki zawierające filtry przeciwsłoneczne
Dzięki unijnym zaleceniom dotyczącym bardziej przejrzystego oznakowania produktów konsumentom wybierającym się na wakacje łatwiej będzie wybrać odpowiedni kosmetyk z filtrem przeciwsłonecznym. Warto używać produktów chroniących zarówno przed promieniowaniem UV-B, jak i UV-A. Promieniowanie UV-B jest przyczyną oparzeń słonecznych. Wskaźnik SPF (maksymalnie 50) oznacza poziom ochrony przed promieniami UV-B. Promieniowanie UV-A powoduje starzenie się skóry i osłabia układ odpornościowy. Nowe logo UV-A będzie oznaczało, że dany produkt spełnia wymagany poziom ochrony przed promieniowaniem UV-A obliczony na podstawie standardowej metody badawczej. Zabronione będzie również używanie wprowadzających w błąd sformułowań, takich jak „bloker słoneczny” czy „całkowita ochrona”. Należy pamiętać, że używanie kosmetyków z filtrem przeciwsłonecznym jest jedynym sposobem ochrony przed niekorzystnym wpływem promieniowania słonecznego.
Opis ochrony przeciwsłonecznej |
SPF (współczynnik ochrony przeciwsłonecznej) |
Logo potwierdzające, że dany produkt spełnia wymagany minimalny poziom ochrony przed promieniami UVA |
---|---|---|
Niska |
6 |
|
10 |
||
Średnia |
15 |
|
20 |
||
25 |
||
Wysoka |
30 |
|
50 |
||
Bardzo wysoka |
50+ |
Poziom ozonu
Dane o warunkach atmosferycznych, a konkretnie zawartości ozonu w różnych rejonach Europy są szczególnie istotne dla astmatyków lub osób dotkniętych innymi chorobami układu oddechowego.
Palenie papierosów
W wielu krajach UE podjęto działania mające na celu ograniczenie bądź też całkowity zakaz palenia w miejscu pracy lub w miejscach publicznych. UE zależy na tym, aby liczba palaczy − około jednej trzeciej ludności UE − zmniejszyła się. Podstawą polityki antynikotynowej są przepisy prawne, projekty mające na celu ograniczanie palenia oraz kampanie informacyjne.
Na unijnej stronie kampanii antynikotynowej HELP można znaleźć porady dla osób pragnących zerwać z nałogiem oraz informacje o szkodliwości palenia zarówno czynnego, jak i biernego.