Prawo stałego pobytu przyznaje się również tym członkom rodziny z krajów trzecich, którzy towarzyszyli obywatelowi Unii lub dołączyli do niego w przyjmującym państwie członkowskim i którzy zachowują prawo pobytu po śmierci lub wyjeździe obywatela Unii lub w przypadku rozwodu, unieważnienia małżeństwa lub ustania zarejestrowanego związku, jak opisano w odpowiednich broszurach informacyjnych.

Po nabyciu prawa stałego pobytu można je utracić jedynie w wyniku nieobecności w przyjmującym państwie członkowskim przez okres przekraczający dwa kolejne lata.

Korzystanie ze stałego pobytu przez obywateli Unii i ich rodzin, którzy zdecydowali się osiedlić w przyjmującym państwie członkowskim, wzmacnia poczucie obywatelstwa Unii i stanowi kluczowy element promowania spójności społecznej, która jest jednym z podstawowych celów Unii.

Aby prawo stałego pobytu stanowiło rzeczywisty mechanizm integracji w społeczeństwie przyjmującego państwa członkowskiego, w którym obywatel Unii zamieszkuje, nie powinno ono podlegać żadnym warunkom od momentu, kiedy zostało przyznane.

Państwa prawo stałego pobytu może być ograniczone jedynie ze względu na zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. W celu uzyskania dalszych informacji na ten temat należy zapoznać się z treścią odpowiedniej broszury informacyjnej.

UZYSKANIE KARTY STAŁEGO POBYTU

Ciągłość pobytu może zostać poświadczona wszelkimi rodzajami dowodów stosowanych w przyjmującym państwie członkowskim.

Mają Państwo obowiązek złożyć wniosek o kartę stałego pobytu przed wygaśnięciem karty pobytowej. Niedopełnienie wymogu złożenia wniosku o kartę stałego pobytu przez daną osobę może podlegać proporcjonalnym i niedyskryminującym karom, z wyłączeniem kary więzienia lub deportacji.

Dowodem posiadania prawa stałego pobytu jest karta stałego pobytu, którą wydaje się w ciągu sześciu miesięcy od złożenia wniosku.

Karta stałego pobytu jest automatycznie odnawiana co dziesięć lat. Aby otrzymać nową kartę bez konieczności okazywania dodatkowych dokumentów, należy udać się do właściwego urzędu krajowego wraz z kartą, której ważność ma wygasnąć.

INNE PRAWA

Jeśli posiadają Państwo prawo stałego pobytu, zgodnie z prawem wspólnotowym powinni Państwo być traktowani na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie ustanowionym w prawie wspólnotowym, chyba że istnieje wyraźne odstępstwo od tej zasady.

 

CO TRZEBA WIEDZIEĆ

Władze krajowe nie mogą:

• prosić Państwa o przedstawienie innych dokumentów niż opisane powyżej, np. dowodów na potwierdzenie możliwości samodzielnego utrzymania się, biletów podróżnych, świadectwa pracy, odcinków wypłaty, wyciągów bankowych, dokumentów potwierdzających posiadanie zakwaterowania, środków utrzymania, zaświadczeń lekarskich itp.

 

TEKSTY REFERENCYJNE

• Dyrektywa 2004/38/WE, Dziennik Urzędowy L 158 z 30 kwietnia 2004 r.

Należy wiedzieć, że jeśli przyjmujące państwo członkowskie nie dokona transpozycji przepisów dyrektywy w odpowiedni sposób lub we właściwym czasie, przepisy te stosuje się bezpośrednio. W związku z tym można powołać się na przepisy dyrektywy względem wszelkiego prawa krajowego, które nie jest z nimi zgodne.