Zgodnie z art. 39 ust. 4 Traktatu WE swobodny przepływ pracowników nie ma zastosowania do zatrudnienia w sektorze publicznym. Oznacza to, że prawo do pracy w sektorze publicznym mogą mieć tylko obywatele przyjmującego państwa członkowskiego.
Jednakże Europejski Trybunał Sprawiedliwości zinterpretował to odstępstwo w bardzo restrykcyjny sposób i z tego względu państwa członkowskie mogą postanowić, że dostęp do stanowisk sektora publicznego mają wyłącznie obywatele tego kraju w przypadku, gdy stanowiska te wiążą się z sprawowaniem władzy publicznej i wypełnianiem obowiązków w zakresie ochrony ogólnych interesów państwa. Kryteria te muszą być oceniane osobno dla każdego przypadku, przy uwzględnieniu charakteru pracy oraz zakresu odpowiedzialności, które dane stanowisko obejmuje.
Procedury rekrutacyjne muszą więc być otwarte dla obywateli UE, chyba że stanowiska dostępne w ramach takiej procedury spełniają wyżej wspomniane kryteria.
Obywatel UE przyjęty do pracy w sektorze publicznym nie może być traktowany inaczej niż obywatele danego kraju, jeżeli chodzi o pozostałe aspekty dostępu do zatrudnienia w sektorze publicznym czy warunków pracy.
Jednym z konkretnych problemów, przed którymi często stają pracownicy migrujący poszukujący zatrudnienia w sektorze publicznym, jest uznanie ich doświadczenia zawodowego uzyskanego w innym państwie członkowskim. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości poprzednie okresy porównywalnego doświadczenia zawodowego zdobytego w innym państwie członkowskim muszą zostać uwzględnione do celów dostępu do zatrudnienia w sektorze publicznym oraz w celu określenia korzyści zawodowych (np. wynagrodzenie, stopień), w taki sam sposób, jak jest to czynione w odniesieniu do doświadczenia zawodowego zdobytego w ramach systemu przyjmującego państwa członkowskiego.
Więcej informacji na temat zatrudnienia w sektorze publicznym można znaleźć w komunikacie Komisji „Free movement of workers – achieving the full benefits and potential” (Swobodny przepływ pracowników – osiąganie pełnych korzyści i potencjału), COM(2002) 694.