Niniejsza część zawiera odpowiedzi na ważne pytania dotyczące sytuacji, w których istnieje potrzeba skorzystania z usług zagranicznej służby zdrowia.
Wzór Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego jest identyczny w całej UE, jednak język zależy od języka(ów) używanego(ych) w państwie członkowskim UE, które ją wydaje – dzięki temu instytucje ochrony zdrowia w danym państwie członkowskim mogą natychmiast ją rozpoznać. Dodatkowo karty różnią się, w zależności od kraju, szczegółami umieszczonymi na rewersie.
Czy ochrona zdrowia jest bezpłatna?
W zależności od przepisów obowiązujących w kraju pobytu pacjenta ochrona zdrowia może być bezpłatna bądź płatna; w tym ostatnim przypadku pacjentowi przysługuje zwrot kosztów leczenia. Jeśli pacjent musi uiścić opłatę z góry, karta gwarantuje mu zwrot poniesionych wydatków w kraju, w którym był leczony, lub – jeśli nie jest w stanie przeprowadzić procedury zwrotu – wydatki te są mu kompensowane przez właściwe instytucje bezpośrednio po powrocie do kraju. Opieka zdrowotna jest świadczona zgodnie z prawem obowiązującym w kraju, w którym pacjent aktualnie przebywa. Jeśli posiadacz karty ma wątpliwości co do gwarantowanych na podstawie karty rodzajów opieki zdrowotnej i pokrycia jej kosztów, może je wyjaśnić, kontaktując się z właściwymi dla danego kraju instytucjami kompetentnymi w dziedzinie ochrony zdrowia.
Co musi uczynić osoba wymagająca leczenia, która podróżuje bez karty?
W razie potrzeby osoba taka może być poddana niezbędnemu leczeniu, dzięki któremu nie będzie musiała wracać do kraju. Należy jednak pamiętać, że karta ułatwi jej dostęp do bezpłatnej opieki zdrowotnej na miejscu bądź zwrot kosztów płatnego leczenia, za które musiała wnieść opłatę z góry. Dlatego też, udając się prywatnie lub służbowo do innego państwa wchodzącego w skład Europejskiego Obszaru Ekonomicznego lub Szwajcarii, bardzo dobrze jest posiadać Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego.
Czy lekarz może odmówić leczenia osobie, która zapomniała karty?
W myśl etyki lekarskiej lekarz nie może odmówić leczenia osobie, której stan zdrowia tego wymaga. Nie ma jednak gwarancji, iż koszty jej leczenia będą zwrócone na tych samych warunkach co w przypadku poświadczenia o posiadaniu aktualnego ubezpieczenia zdrowotnego poprzez przedłożenie karty lub równorzędnego dokumentu. Lekarz lub zakład medyczny mogą zażądać od pacjenta pokrycia kosztów leczenia w całości bądź uiszczenia z góry pewnej ich części, której nie musiałaby uiszczać osoba ubezpieczona w danym państwie członkowskim UE. W sytuacji krytycznej pacjentowi mogłaby dopomóc odpowiednia instytucja ds. ochrony zdrowia, przesyłając faksem lub pocztą elektroniczną tymczasowe zaświadczenie zastępcze zapewniające mu te same prawa co Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego.
Jakie badania lub terapie są dostępne dla studentów bądź delegowanych pracowników?
Osoby należące do obu tych kategorii (tj. studenci i pracownicy delegowani) są uprawnione do posiadania Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która w ich przypadku zastępuje formularz E 128. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego daje im dostęp do niezbędnego leczenia z uwzględnieniem czasu trwania ich pobytu w danym kraju. W przypadku delegacji lub studiów okres ten może być stosunkowo długi, zaś zakres dostępnego leczenia szerszy niż w przypadku turysty, którego pobyt w danym kraju trwa jedynie kilka dni.