Wróć na portal Mindly.pl 

 

Rady dla kandydatów

Konkurs dla tłumaczy ustnych – egzaminy ustne

Wskazówki te mają pomóc kandydatom w przygotowaniu się do egzaminu ustnego. Jeśli kandydaci będą wiedzieli, czego się spodziewać, być może przejście przez całą procedurę selekcji będzie dla nich odrobinę mniej stresujące.

• NALEŻY UWAŻNIE PRZECZYTAĆ OGŁOSZENIE O KONKURSIE, gdyż wyjaśniono w nim dokładnie, czego będzie się wymagać od kandydatów na egzaminie ustnym.
• NALEŻY SIĘ BARDZO DOBRZE PRZYGOTOWAĆ, również (szczególnie?) do rozmowy kwalifikacyjnej. Komisji egzaminacyjnej nie da się łatwo zwieść na żadnym z etapów konkursu.
• EGZAMIN USTNY NALEŻY POTRAKTOWAĆ BARDZO POWAŻNIE – jest to oficjalny egzamin na urzędnika służby cywilnej, a gra toczy się o wysoką stawkę – etatowe stanowisko w instytucjach.

Proszę przy tym pamiętać, że celem egzaminu ustnego nie jest tylko udowodnienie, iż jest się dobrym tłumaczem. Kandydat ubiega się o pracę urzędnika w instytucjach europejskich, a zatem ogromne znaczenie ma również prezentowanie właściwej postawy i zrobienie dobrego wrażenia już w chwili przekroczenia progu sali egzaminacyjnej.

Jest to oficjalny egzamin, dlatego też należy się ubrać stosownie do okazji. Wprawdzie dzisiaj przykłada się mniejszą wagę do formalnego stroju i kandydaci niekoniecznie muszą być pod krawatem czy też mieć na sobie kostium damski, ale też nie mogą przesadzać w drugą stronę, ubierając się, jakby właśnie wychodzili do pubu ze znajomymi. Instytucje służby cywilnej na całym świecie to zazwyczaj organizacje przywiązane do tradycji, zatem jeśli kandydat nie zamierza przestrzegać podstawowych zasad dotyczących ubioru, być może nie powinien ubiegać się o stanowisko, które najwyraźniej nie do końca mu odpowiada.

Przed egzaminem

Kiedy kandydat wejdzie do sali egzaminacyjnej, znajdzie się naprzeciwko komisji złożonej z ośmiu do dziesięciu osób. Nie powinno go to przestraszyć.

Komisja jest aż tak liczna, gdyż reprezentuje personel i dział administracji każdej z trzech instytucji. W sali będą się również znajdować mówcy. Zadaniem członków komisji egzaminacyjnej jest dopilnowanie, aby ocena kandydata była sprawiedliwa i obejmowała wszystkie aspekty jego wystąpienia. Chcieliby oni, aby o ile to możliwe kandydat ZDAŁ egzamin, i zrobią wszystko, co w ich mocy, aby uczynić procedurę mniej stresującą. Ale uwaga, ich przychylna postawa nie oznacza rezygnacji z oficjalnego charakteru egzaminu. Nawet jeśli kandydat zna niektórych członków komisji, był przez nich szkolony czy też pracował z nimi w kabinie zaledwie kilka dni wcześniej, podczas egzaminu należy się zachowywać, jakby się ich wcale nie znało – ułatwi to zadanie obu stronom.

Zdenerwowanie kandydata nie będzie przemawiać w oczach komisji na jego niekorzyść. Kandydat nie zaimponuje jej również jednak, jeśli będzie tak zrelaksowany, jakby na egzamin przyszedł tylko dlatego, że akurat nie miał w planach nic lepszego.

Przed rozpoczęciem właściwego egzaminu kandydat może zostać poproszony o przedstawienie się. Najlepiej już wcześniej przygotować sobie kilka słów. Być może padnie pytanie o powód wzięcia udziału w konkursie. Należy wcześniej przemyśleć odpowiedź (takie lub podobne pytanie pojawi się niemal na pewno pod koniec egzaminu).

Test tłumaczenia ustnego

Mówcy nie są członkami komisji i nie biorą udziału w ocenie kandydata. Ich zadaniem jest wygłoszenie standardowego przemówienia, pozbawionego celowych pułapek i dziwnych wyrażeń. Wszelkie nietypowe terminy i nazwy zostaną wcześniej podane kandydatowi. Wszyscy mówcy zostali przeszkoleni w zakresie przygotowywania i wygłaszania przemów do celów egzaminacyjnych i nie wybiorą tematu, który byłby zbyt niejasny. NIE będą czytać gotowego tekstu, tylko przemawiać na podstawie notatek. Jeśli będą mówić za szybko, zostaną poproszeni o zwolnienie tempa. Jeżeli ich wystąpienie okaże się wyjątkowo trudne do przełożenia, komisja uwzględni to w swojej ocenie. Dotyczy to zarówno tłumaczenia konsekutywnego, jak i symultanicznego.

Podczas testu tłumaczenia konsekutywnego przynajmniej jeden z członków komisji będzie robił notatki, aby móc ocenić stopień trudności przemowy. Trzeba pamiętać o tym, że po tym, jak mówca skończy przemawiać, można mu zadać pytania. Należy bez wahania skorzystać z tej szansy, jeśli zaistnieje taka potrzeba, zwłaszcza aby sprawdzić dane liczbowe. Nie można jednak zarzucić mówcy pytaniami – to nie jest moment na to, aby wszystko powtórzył! Kandydat nie powinien czekać zbyt długo z rozpoczęciem tłumaczenia po tym, kiedy mówca zamilknie. W realnej sytuacji zbyt długa przerwa mogłaby wzbudzić u słuchaczy wątpliwości co do kompetencji tłumacza.

Nawet jeśli jeden z członków komisji dobrze zna kandydata, nie może powołać się w swojej ocenie na jego dotychczasowe osiągnięcia (mówiąc np. „Ta osoba zazwyczaj lepiej pracuje. Dajmy jej jeszcze jedną szansę.”). Przy ocenie brane jest pod uwagę wyłącznie wystąpienie w dniu egzaminu.

Rozmowa kwalifikacyjna

Przede wszystkim należy pamiętać, że rozmowa kwalifikacyjna również może być powodem do odrzucenia kandydata. Nawet jeśli uzyskał on bardzo dobrą ocenę we wszystkich testach tłumaczenia ustnego, ocena za rozmowę jest brana pod uwagę przy obliczaniu oceny ogólnej i jeśli nie przejdzie się pomyślnie tej części egzaminu, jest to równoznaczne z tym, że się go NIE ZDAŁO.

Rozmowa ma na celu sprawdzenie:

• czy posiada się odpowiednią wiedzę do pracy na tym stanowisku
• czy kandydat prezentuje właściwą postawę, która predysponuje go do dołączenia do grona pracowników wielokulturowej organizacji o zhierarchizowanej strukturze.

W pierwszej części rozmowy zadane zostaną pytania dotyczące UE, obszarów jej działalności, instytucji europejskich i aktualności, a także pytania z zakresu wiedzy ogólnej. Pytania mogą odnosić się do tego, co dzieje się obecnie w kraju ojczystym kandydata lub w krajach, których językami włada. TRZEBA CZYTAĆ PRASĘ.

Jeśli chodzi o pytania dotyczące UE, kandydat może zostać poproszony o wylosowanie numerka z koperty i udzielenie odpowiedzi na odpowiadające mu pytanie z listy. Jeśli komisja zorientuje się, że najwyraźniej kandydatowi nie dopisało szczęście i wylosował temat, o którym zupełnie nic nie wie, najprawdopodobniej zada mu pytanie na inny temat. Jej celem nie jest sprawdzenie, czego kandydat nie wie, ale CO WIE. Trzeba postarać się przy tym samemu zaprezentować swoją wiedzę. Należy unikać sytuacji, w której komisja musiałaby tę wiedzę z kandydata wydobyć.

W drugiej części rozmowy kandydat zostanie poproszony o przedstawienie swojej motywacji. Dlaczego wziął udział w konkursie? Co może zaoferować instytucjom? Czy rozumie, na czym polega przynależność do hierarchii? Co oznacza dla niego pojęcie „kultura służby cywilnej”? Warto spróbować w myślach postawić się w roli członka komisji. O co byśmy SAMI zapytali przyszłego członka personelu?

Wyniki

Kandydat pozna wyniki dopiero, gdy EPSO je oficjalnie opublikuje, a zatem po zakończeniu wszystkich egzaminów ustnych (chyba że odpadnie już po jednym z testów tłumaczenia ustnego). Komisja nie jest w stanie udzielić mu żadnych informacji, gdyż ostateczne wyniki konkursu są zatwierdzane dopiero po przeegzaminowaniu wszystkich kandydatów.

Jeśli kandydatowi udało się przejść przez wszystkie etapy konkursu, w żadnym wypadku nie powinien kontaktować się z członkami komisji, aby dowiedzieć się, czy zdał. Byłoby to zbyt ryzykowne, gdyż wszelkie kontakty między członkami komisji a kandydatami w celach odnoszących się do konkursu są podstawą do odrzucenia kandydata. Jeśli kandydat pracuje z jednym z członków komisji lub spotka go przypadkiem, najlepiej rozmawiać z nim o pogodzie, opowiedzieć o swoim wyjściu do restauracji, podyskutować na temat tego, czy narodowa reprezentacja zakwalifikuje się do finałów mistrzostw świata itp. O czymkolwiek, byle nie o egzaminie. W ten sposób ułatwimy członkom komisji ich zadanie. .

Podsumowując

Członkowie komisji wkładają wiele czasu i wysiłku w przygotowania do konkursu. Zależy im na tym, aby kandydat zdał, i będą zmierzać do tego, aby uzyskał on pomyślny wynik. Jednak kandydat musi się również postarać.

Części kandydatów może się wydawać, że większość z tych rad jest aż nazbyt oczywista. Tym lepiej dla nich. Oznacza to, że doskonale zdają sobie sprawę, na co się decydują. Rady te zostały opracowane, ponieważ nie wszyscy kandydaci są tak świetnie przygotowani.

Wszystkim kandydatom

życzymy powodzenia!

Praca w instytucjach UE