Wróć na portal Mindly.pl 

 

Równe traktowanie

Dostęp do zatrudnienia

Każdy obywatel UE ma prawo do podejmowania działalności w innym państwie członkowskim na takich samych warunkach, jak obywatele tego państwa. Nie można wymagać pozwolenia na pracę.

Rekrutacja pracowników spośród obywateli Wspólnoty nie może być ani ograniczona pod względem liczby pracowników lub ich odsetka, ani uzależniona od kryteriów, które są dyskryminujące w porównaniu z kryteriami stosowanymi przez rządy państw członkowskich wobec obywateli swojego kraju. Wyjątek w tym zakresie dotyczy znajomości języków: wymagany może być określony poziom opanowania języka, o ile jest to uzasadnione i niezbędne do wykonywania danej pracy. Pracodawcy (prywatni lub publiczni) mogą wymagać od kandydata na dane stanowisko opanowania języka w określonym stopniu, natomiast nie mogą wymagać tylko jednego rodzaju dokumentu potwierdzającego znajomość języka. Zgodnie ze stanowiskiem Komisji pracodawcy nie mogą stawiać żądania, aby dany język był językiem ojczystym kandydata.

W przypadku pracowników z niektórych państw członkowskich, które przystąpiły do UE z dniem 1 maja 2004 r., oraz pracowników z Bułgarii i Rumunii, zasada równego traktowania w zakresie dostępu do zatrudnienia podlega jednak ograniczeniom wynikającym z okresu przejściowego.

Warunki pracy

Obywatel UE zatrudniony w innym państwie członkowskim musi być traktowany dokładnie tak samo, jak jego współpracownicy będący obywatelami tego państwa członkowskiego pod względem warunków zatrudnienia, czyli np. wynagrodzenia oraz warunków wypowiedzenia i powrotu do pracy. Dotyczy to również równego traktowania w dostępie do szkoleń.

Przywileje socjalne i podatkowe

Pracownik migrujący ma prawo do takich samych przywilejów socjalnych i podatkowych jak pracownicy krajowi. Europejski Trybunał Sprawiedliwości zdefiniował „przywileje socjalne" jako wszelkie przywileje, które, bez względu na ich związek z umową o pracę, są zwykle przyznawane pracownikom krajowym przede wszystkim z uwagi na ich obiektywny status pracownika lub po prostu przez sam fakt, że zamieszkują na terytorium danego państwa. Zatem rozszerzenie przywilejów socjalnych na pracowników będących obywatelami innych państw członkowskich ma służyć wspieraniu mobilności i integracji tych pracowników w państwie przyjmującym (np. zniżki na komunikację publiczną dla rodzin wielodzietnych, zasiłki wychowawcze, płaca minimalna).

Praca w innym kraju UE