Wystąpienie z wnioskiem o wydanie karty

Wróć do: Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego

Strona główna » praca w UE » Praca w innym kraju UE » Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego » Wystąpienie z wnioskiem o wydanie karty

rozmiar czcionki A A A

czytano 5867 razy

W niniejszej części objaśniono, w jaki sposób można uzyskać kartę, jakie korzyści wynikają z jej posiadania, jakie informacje zostały na niej zawarte, jaki jest okres ważności karty oraz co należy zrobić w przypadku, gdy władze lokalne odmawiają wydania tego dokumentu.

W jaki sposób można uzyskać kartę?

Kartę można uzyskać, kontaktując się z miejscową instytucją kompetentną w zakresie ochrony zdrowia, ponieważ każdy kraj jest odpowiedzialny za wytwarzanie i rozpowszechnianie kart na swoim terytorium.

Kto może korzystać z karty?

Osoba ubiegająca się o kartę musi być ubezpieczona lub objęta państwowym systemem ubezpieczeń zdrowotnych w którymkolwiek z państw członkowskich UE, Islandii, księstwie Lichtenstein, Norwegii lub Szwajcarii. Każdy z członków rodziny, która odbywa podróż, powinien posiadać własną kartę.

Jakie informacje zawiera karta?

Jedynymi zapisanymi na Europejskiej Karcie Ubezpieczenia Zdrowotnego informacjami dotyczącymi tożsamości posiadacza Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego są: jego imię i nazwisko, osobisty numer identyfikacyjny oraz data urodzenia. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie zawiera danych o charakterze medycznym.

Jak długi jest okres ważności karty?

Okres ważności karty jest różny w poszczególnych krajach, w związku z czym jej właściciel powinien sprawdzić, kiedy skontaktował się z kompetentną instytucją w celu jej uzyskania.

Jakie czynności powinien podjąć obywatel, któremu odpowiednie instytucje odmawiają wydania Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego?

Składającemu wniosek o Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego kompetentne instytucje lokalne są zobowiązane wydać kartę lub, w razie jej braku, tymczasowe zaświadczenie zastępcze, jeśli karta nie może być wydana niezwłocznie. W przeciwnym razie wnioskodawca powinien mieć możliwość złożenia odwołania. Komisja Europejska może poinformować wnioskodawcę o sposobie, w jaki może on wyegzekwować swoje prawa; przy tej okazji zasugeruje mu kontakt z systemem Solvit w pierwszej instancji, gdzie może uzyskać informacje dotyczące procedury składania zażaleń.